Domyślna treść artykułu.
Dlaczego ADHD? Różne osoby, dowiadując się o profilu gabinetu zadają mi to pytanie znacznie częściej niż się spodziewałam. A ja się cieszę, bo odpowiedź na to niepozorne pytanie jest bardzo ważna i chciałabym, aby była znana osobom neurotypowym i neuroatypowym.
Z tego artykułu dowiesz się:
Przez wiele lat nie mówiło się o ADHD u osób dorosłych lub mówiło się bardzo mało. W klasyfikacji DSM możliwość diagnozowania ADHD u osób dorosłych pojawiła się w ... roku. Z jednej strony sytuacja ta wydaje się naturalna, nauka się rozwija, a jej rozwój jest zjawiskiem jako najbardziej pożądanym, z drugiej strony - trudno nie zauważyć luki, jaka istniała w badaniach nad ADHD i ADHD dorosłych w szczególności. Brak wiedzy, zarówno na poziomie nauki, jak i brak właściwej edukacji społeczeństwa, kadry pedagogicznej czy psychologów i psychiatrów wydaje się być jedną z główniejszych przyczyn tego, że wielu osób z ADHD, dziś dorosłych, nie wyłapał w dzieciństwie "radar diagnostyczny".
W przypadku ospy, świnki lub złamanej nogi symptomy schorzenia czy trudności widać gołym okiem. ADHD jest niewidzialne. Ba! Co więcej, związana z ADHD zmienność sytuacyjna sprawia, że jest ono jeszcze trudniejsze do wyłapania.. Wiele osób, niepasujących w dzieciństwie do stereotypowego chłopca biegającego po ścianach, radzących sobie w szkole lub posiadających silną sieć wsparcia kompensującą trudności relatywnie bezproblemowo przeszło przez sito, które mogłoby czy powinno trudności osoby wyłapać.
Zdarza się, że
Zmienność sytuacyjna: określenie opisujące to, że poziom wykonania osób z ADHD różni się w zależności od sytuacji. Innymi słowy, to samo zadanie może być przez nie wykonywane z ogromnym trudem lub ogromną łatwością w zależności od okoliczności lub niektóre zadania mogą być wykonywane z łatwością a inne z trudem |